Προστατεύουμε τα παιδιά από το ακατάλληλο ψηφιακό περιεχόμενο

Από πολλές απόψεις, το Internet είναι μια τεράστια βιβλιοθήκη: Διαθέτει ταυτόχρονα περιεχόμενο που μπορεί να διδάξει και να ψυχαγωγήσει. Παρόμοια όμως με εκείνο της βιβλιοθήκης, δεν είναι το σύνολο του περιεχομένου στο Internet κατάλληλο για παιδιά. Μια ακόμα σημαντική παράμετρος είναι πως το περιεχόμενο –θεμιτό ή αθέμιτο- είναι διαθέσιμο πάντα και από οποιονδήποτε. Τα sites με διδακτικό περιεχόμενο και τα sites με βίαιο υλικό είναι απλά υπόθεση ενός κλικ.

Από την άλλη πλευρά, διαφορετικά πράγματα φοβίζουν διαφορετικά παιδιά, οπότε δεν είναι πάντα εύκολο να προβλέψουμε τι θα φοβίσει ένα συγκεκριμένο παιδί. Πολύ περισσότερο στην περίπτωση μικρών παιδιών τα οποία δεν γνωρίζουν ακόμα τη διαφορά ανάμεσα σε πραγματικότητα και φαντασία.

Προτού επιτρέψουμε στα παιδιά να χρησιμοποιήσουν το Internet, θα πρέπει να τους μιλήσουμε σχετικά με το περιεχόμενο στο οποίο μπορούν να έχουν πρόσβαση. Πάνω από όλα, είναι σημαντικό να κρατάμε τις «γέφυρες επικοινωνίας» ανοικτές, σχετικά με το online υλικό που μπορεί να κάνει τα παιδιά να νιώσουν άβολα. Συχνά τα παιδιά φοβούνται να μιλήσουν στους γονείς σχετικά με όσα βλέπουν, μιας και με αφορμή αυτό, μπορεί να τους αφαιρεθούν τα  προνόμια στο Internet τους έχουμε παραχωρήσει. Η καλύτερη λύση είναι να ξεκινήσουμε την όποια συζήτηση προτού προκύψει κάποιο πρόβλημα.

Ορισμένα tips που μπορεί να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση του προβλήματος είναι τα εξής:

• Ενθαρρύνουμε τα παιδιά μας να μιλήσουν σε εμάς ή σε κάποιον άλλο έμπιστο ενήλικο (π.χ. δάσκαλο), στην περίπτωση που έρθουν σε επαφή με ακατάλληλο για την ηλικία τους περιεχόμενο. Είναι σημαντικό να μοιραστούν τις σκέψεις τους για αυτό που είδαν καθώς δε γνωρίζουμε πώς θα το επεξεργαστούν και πώς θα επηρεάσει την ψυχοσύνθεσή τους.
• Εγκαθιστούμε ειδικά φίλτρα προκειμένου να αποτρέψουμε την πρόσβαση σε βίαιο και εν γένει ακατάλληλο περιεχόμενο, καθώς και για να παρακολουθούμε ποιές ιστοσελίδες επισκέπτονται τα παιδιά μας. 
• Συζητάμε με τα παιδιά τις οικογενειακές αξίες και κανόνες που έχουμε θέσει και γινόμαστε ξεκάθαροι σχετικά με το κατά πόσο το βίαιο περιεχόμενο συμβαδίζει ή -προφανώς- έρχεται σε αντίθεση με τις αξίες αυτές. Καθιστούμε ξεκάθαρες αυτές τις αξίες και καταδεικνύουμε το γεγονός πως το βίαιο περιεχόμενο από μόνο του αποτελεί κάτι ηθικά μεμπτό.
• Παρακολουθούμε τη συμπεριφορά του παιδιού μας στην καθημερινότητά του. Εφόσον παρατηρήσουμε σημάδια βίαιης συμπεριφοράς, ακόμα και σε λεκτικό επίπεδο, συγκριτικά πάντα με την προηγούμενη κατάστασή του, παρεμβαίνουμε. Η συνεργασία με τους δασκάλους στην περίπτωση εμφάνισης βίαιης συμπεριφοράς στο σχολείο, κρίνεται απαραίτητη.