6 tips για να μην γίνεται το κινητό «ψηφιακή νταντά»

Ας ξεκινήσουμε από το προφανές. Ένα κινητό με τις αμέτρητες δυνατότητες που προσφέρει - φωτογραφίες, βίντεο, μουσική, παιχνίδια- φαντάζει στα μάτια ενός νηπίου ή παιδιού απόλυτα συναρπαστικό. Τι πιο φυσικό, λοιπόν, να θέλει να το πάρει στα χέρια του και να ανακαλύψει αυτόν τον πολυδιάστατο κόσμο;

Από την άλλη μεριά, οι γονείς ορισμένες στιγμές επιζητούν λίγο child free χρόνο, λίγη ώρα για τον εαυτό τους ή μια ευκαιρία να κάνουν τις δουλειές τους. Και έτσι πολύ εύκολα το κινητό βρίσκεται στα χέρια των παιδιών απλά και μόνο για να απασχοληθούν.

Από τη στιγμή που επιτραπεί η χρήση κινητού από το παιδί, στη συνέχεια είναι πολύ δύσκολο για τον γονέα να αλλάξει αυτή την επιβλαβή συνήθεια. Και το παιδί θα γκρινιάξει, θα κλάψει, θα φωνάξει, και τελικά θα πάρει και πάλι το κινητό της μαμάς ή του μπαμπά στα χέρια του. Και πολύ σύντομα θα ζητήσει το δικό του κινητό, ακόμα κι αν είναι στις πρώτες τάξεις του Δημοτικού.  

Κάτω από την καθημερινή πίεση και το άγχος που βιώνουν οι περισσότεροι γονείς, βρίσκουν εύκολα και άμεσα την ψηφιακή αυτή νταντά που κρατάει για λίγο απασχολημένα τα παιδιά, στο σπίτι, στο καφέ, στην παραλία.  

Την ίδια στιγμή όμως ξεχνάνε πόσο σημαντικό είναι για την ομαλή τους ανάπτυξη, τα μικρά παιδιά να έρχονται σε επαφή με την τεχνολογία σε επιτρεπτή ηλικία.

Πώς θα αποφύγουμε να γίνεται το κινητό μας η "ψηφιακή νταντά" των παιδιών μας;

1. Κάνουμε ξεκάθαρο στο παιδί μας από πολύ μικρή ηλικία ότι δεν επιτρέπεται να παίρνει το κινητό της μαμάς ή του μπαμπά. Και αυτό θα είναι κανόνας. Εναλλακτικά, μπορούμε να του πάρουμε ένα δικό του τάμπλετ, χωρίς σύνδεση, στο οποίο θα έχουμε κατεβάσει εκπαιδευτικά παιχνίδια, παραμύθια και τραγούδια. Και πάλι όμως ο χρόνος στην οθόνη θα πρέπει να είναι ελεγχόμενος και περιορισμένος.

2. Τις ώρες που θέλουμε να απασχοληθούν λίγο μόνα τους τα παιδιά, τους δίνουμε βιβλία κατάλληλα για την ηλικία τους, υλικά κατασκευών και ζωγραφικής, και παζλ.  

3. Προσπαθούμε να πηγαίνουμε σε family friendly μέρη και να βρίσκουμε στα παιδιά μας παρέα για παιχνίδι. Η επαφή τους με άλλα παιδιά είναι σημαντική για τη φυσιολογική ανάπτυξή τους, και δεν μπορεί να αντικατασταθεί με την πολύωρη χρήση της οθόνης.

4. Γινόμαστε πρότυπα μίμησης για το παιδί. Καθόμαστε να πιούμε έναν καφέ με φίλους και μιλάμε, γελάμε, επικοινωνούμε μαζί τους, χωρίς να κοιτάμε συνεχώς το κινητό μας.

5. Δίνουμε σαφείς οδηγίες στο παιδί μιλώντας του απλά και ξεκάθαρα. Του λέμε: «Τώρα η μαμά θα μιλήσει με τη φίλη της και εσύ θα φτιάξεις αυτό το ωραίο παζλ. Μόλις το τελειώσεις, θα μου το δείξεις». Το παιδί πρέπει να μάθει να σέβεται τον προσωπικό χρόνο του γονέα, και ο γονέας να κατανοεί την ανάγκη του παιδιού να απασχολείται δημιουργικά και να παίζει.   

6. Ναι μεν απολαμβάνουμε μερικές στιγμές για μας, που τις έχουμε τόσο ανάγκη, έχουμε όμως φροντίσει ως οικογένεια να χαρίσουμε ποιοτικό χρόνο στα παιδιά μας. Ένα παιδί που ζητάει επίμονα το κινητό, γκρινιάζει, κλαίει, ίσως είναι ένα παιδί που απλά επιζητά την προσοχή των γονιών του.

Ας αποδεχτούμε ότι είναι ανθρωπίνως φυσικό για έναν γονέα να επιζητά μερικές στιγμές για τον εαυτό ή τους φίλους του. Αυτό που έχουμε να κάνουμε είναι αντί να αναθέσουμε τον ρόλο της νταντάς σε ένα κινητό, να θέσουμε ακριβείς κανόνες στα παιδιά μας, που θα έρθουν σε επαφή με τις οθόνες όταν βρεθούν στην κατάλληλη ηλικία, και πάντα κάτω από τη δική μας επίβλεψη και καθοδήγηση.